Łukasz Konieczny

Katabaza

Katabaza [z gr.Κάθοδος – zejście] motyw literacki opisujący zejście głównego bohatera do czeluści piekieł jak np. w poemacie Boska komedia Dantego. Głównym celem mojej pracy jest przedstawienie własnego wyobrażenia na ten temat – rzeczywistości pozamaterialnej – wyobrażenie przeżyć mistycznych, okultystycznych, którym nadaję subtelną formę kosmicznych przestworzy. Wyniesienie świata umarłych z podziemi do innego wymiaru – słowem: zaprezentowanie świata umarłych w pięknej oprawie.
Inspiracją do zobrazowania katabazy w taki a nie inny sposób była książka Dowód – prawdziwa historia neurochirurga, który przekroczył granicę śmierci i odkrył niebo, Alexandra Ebena. Opisuje on swoje przeżycia świata pozamaterialnego. Przez tydzień pozostawał w głębokiej śpiączce z minimalnymi szansami na wyleczenie. Jego mózg praktycznie przestał funkcjonować, a ciało nie reagowało na żadne bodźce. Jego świadomość utonęła w mroku. Pod wpływem dramatycznego wydarzenia musiał on przewartościować swoją racjonalną wizję świata. Dotknął on najważniejszej tajemnicy. Książka Dowód zawiera piękną i niezwykle bogatą wizję zaświatów, moim zdaniem nieporównywalną z żadną z dotychczasowych relacji.
Kompozycja cyklu obrazów jest pastiszem ołtarza/tryptyku niderlandzkiego malarstwa tablicowego – nadając mojej pracy pewną wzniosłość przedstawienia tematu. Inspiracją był dla mnie Sąd Ostateczny (1482-1516) Hieronima Bosha. Inną niezwykle ważną cechą dzięki, której nawiązałem do tradycyjnej formy tryptyku jest narracja nierozłącznie związana z tego typu przedstawieniami.

ROK
2019

TECHNIKA
Prace namalowane zostały na sklejce brzozowej o grubości 0,8 cm. Techniką mieszaną. Użyte zostały farby akrylowe, akwarele, kredki akwarelowe, kredki ołówkowe, cienkopisy oraz markery.

FORMAT
obraz centralny dolny 180 x 90 cm, centralny szczytowy 72 x 90 cm, obraz lewy i prawy dolny 72 x 144 cm obrazy szczytowe lewy i prawy 36 x 72 cm.